De bedoeling
Het is vijf voor twaalf. Wat zeg ik, het is één voor twaalf. ’s Nachts hè, even voor de duidelijkheid. Enigszins laconiek druk ik op de verzendknop en mijn sollicitatiebrief is verstuurd. De vereiste bijlagen zijn niet helemaal, of zo je wilt helemaal-niet compleet; het moet maar zo. Natuurlijk krijg ik na een week een afwijzing. En dan begint er iets in mij te borrelen, want hoe langer ik erover nadenk, hoe leuker de vacature me lijkt en daarbij denk ik ook best wel dat ik het kan. Sterker nog, ik heb het gevoel dat dit weleens de bedoeling kan zijn…
Dat iets de bedoeling is, is een gevaarlijke uitspraak. Toen ik zo’n zes jaar thuisblijfmoeder was, waren er momenten dat ik snakte naar een bedoeling. Want dat ik de hele dag bezig was kinderen te bevrijden uit levensgevaarlijke speeltoestellen of elkaars armen, dat kon toch niet de bedoeling zijn. Het waren tijden van verlies en rouw, daar was een bedoeling ook ver te zoeken. En dat ik geen tijd over had om bijvoorbeeld een leuke nieuwe hobby op te pakken of dat mijn huis nog net ‘zo’n gezellig leefhuis’ (lees: een ontplofte boel) was als toen ik nog een betaalde baan had, daar had ik graag een bedoeling achter gezocht.
De kanteling in dit verhaal – verontruste lezer, haal gerust even adem – zit ‘em in dat achteraf ogenschijnlijk zinloze zaken toch ten goede kunnen worden gebruikt. Niet allemaal hoor, althans niet altijd duidelijk voor mij maar ik kan echt zien dat het destijds thuisblijven hele betekenisvolle jaren waren. Ik heb geleerd dat wat de Prediker al lang geleden voor ogen had met zijn ode aan de tijd en dat er voor alles een tijd is, het makkelijker maakt om te berusten in het nu. En onmiddellijk voel ik de behoefte om berusten te relativeren want het gaat niet om een status quo; in de zoektocht naar ‘de bedoeling’ geloof ik dat actie ondernemen en daarna concluderen dat het misschien anders had gemoeten, ook de bedoeling kan zijn. Het onderweg zijn, is net zo nodig als je bestemming bereiken.
Maar goed, voor het al te filosofisch wordt… Hoe het verder ging met die sollicitatie? Dat is een lang verhaal van een vrouw die nu doordeweeks in ieder geval geen mailtjes meer verstuurt om vijf voor twaalf ’s nachts. Dat kan namelijk niet in verband met haar werk.
Annemarie Biljard, presentator De Nieuwe Morgen tussen 6.00 uur en 9.00 uur bij Groot Nieuws Radio