Pastor Conard zorgt voor 25 kinderen: "Ze betekenen de hemel voor me"

Geen geld voor school of schoenen

Conard groeide zelf op in een familie die het financieel zwaar had. Er waren momenten waarop ze geen eten hadden, soms ontbrak het aan geld voor school, en soms was er zelfs geen bed om op te slapen. Ook gebrek aan kleding en schoenen was voor hem soms realiteit: "Het opgroeien in armoede in Oeganda was een ware nachtmerrie, een voortdurende worsteling en een grote uitdaging." 

Door de armoede, zijn er ook veel andere problemen, vertelt pastor Conard.  "Er is veel huiselijk geweld. De meeste kinderen die hier zijn, zijn geen wezen; ze hebben ouders, maar hun gezinnen zijn verscheurd door diverse problemen. Neem bijvoorbeeld dit meisje hier, wier vader in de gevangenis zit vanwege drugsgebruik. Ook criminaliteit is een groot probleem, waarbij jonge meisjes vaak in de prostitutie belanden. Hier was een meisje dat op haar dertiende zwanger raakte - dertien jaar oud - en niemand bekommerde zich om haar. Ik heb haar en haar baby onder mijn hoede genomen."

Nieuwe generatie

Pastor Conard en zijn vrouw hebben zelf vijf kinderen, maar ze vangen ook nog eens twintig andere kinderen op. "Deze kinderen betekenen alles voor me. Neem bijvoorbeeld Grace: zij was bijna dood en ernstig ondervoed. Ik heb een kind geholpen dat anders waarschijnlijk gestorven was. Zij is het begin van een nieuwe generatie. Wie kent haar toekomst? Wie weet welke gaven God in haar heeft gelegd en waar zij toe in staat is? Deze kinderen zijn als goud voor ons. Elk kind heeft een verhaal. Elk kind heeft een gebroken gezin." 

'God is onze kracht'

Toch kan Conard niet elk kind dat hulp nodig heeft dat bieden. De gigantische nood maakt dat onmogelijk. Daarom moet hij kiezen om een kind niet te helpen. En dat is erg moeilijk.

Zijn stem breekt als Conard begint te vertellen over de omstandigheden waarin zijn gezin leeft. "Het is zwaar… Op dit moment zijn er zieke kinderen, ze hoesten. En ik heb niemand om te bellen. Niemand die naast me kan staan. Dus soms is het zwaar. Soms hebben we geen eten. Maar we danken God dat er nooit een kind is gestorven bij ons. En dat zal ook nooit gebeuren, in Jezus’ naam. God is onze kracht, onze hoop. Als we zien waar deze kinderen vandaan komen, dan is er hoop."

Kracht van geloof

Maar hoe behoud je hoop wanneer je zoveel armoede om je heen ziet? Wanneer je soms je eigen kinderen geen eten kunt geven? Wanneer je gedwongen wordt om de hulpvraag van andere ouders af te wijzen, omdat het simpelweg niet mogelijk is?

"Als we ons zo verloren voelen, dan gaan we bidden en vasten. Ik bid en vast drie keer per week. Als ik het gevoel heb dat dingen uit de hand lopen… Zoals deze week, ben ik aan het bidden en vasten van dinsdag tot en met vrijdag. Dan bid ik voor onze kinderen. Als het zwaar wordt, vind ik kracht in God. Dan pak ik de handen vast van mijn vrouw en kinderen, we knielen en we roepen God aan. Anders zou ik niet door kunnen gaan. Wij zijn zwak. Onze kracht is in God. Dat jullie hier zijn, daar zie ik God in. Bij hoeveel huizen hadden jullie naar binnen kunnen gaan? Jullie zijn hier. Daar zie ik God aan het werk."

Kans voor kinderen

"Ik wil niet dat de kinderen moeten doormaken wat ik heb meegemaakt", vertelt Cornard. "Ik wil dat ze groeien, kansen hebben. Dat ze zien dat God hen helpt. Iemand heeft mij geholpen en daardoor help ik anderen. En misschien dat iemand die nu luistert ook iemand kan helpen een beter persoon te worden… wie weet? "

Wil jij een moeder en haar baby ondersteunen? Klik hier voor meer informatie over het Moeder- en babyproject of om direct te doneren!