Leren, bidden en dienen als rode draad van onze levensweg

Otto legt uit waarom juist daarin de kern van het menszijn te vinden is: "De driehoek leren, bidden, dienen is eigenlijk ook geloof hoop en liefde. Leren dat God in het verleden betrouwbaar was gisteren dus ook morgen. Bidden heeft alles met hopen te maken, je hoopt op iets voor morgen. Dienen is de landing op aarde, je handen uit de mouwen direct nadat je gebeden hebt ga je aan het werk om het gebed te verhoren, voor zover het van jou afhangt."

Beweging

We zijn gemaakt om in beweging te zijn. Hier in de stoel zit niet dezelfde persoon als zeven jaar geleden. Al onze cellen vernieuwen. Zo zijn er bewegingen, door ademhaling, hartslag, beweegt de mens. Zonder beweging is een mens dood. Mensen zijn er denk ik wel bang voor. Beweging geeft onzekerheid, onevenwichtigheid of crisis. Je weet niet wat er gaat gebeuren. Kan het een beetje terugkoppelen toen ik na mijn ziekte weer leerde lopen. Daar moest ik durven om het ene voetje voor het andere te zetten. Dat gaf evenwicht verstoring en je denkt: ik val om. Het is dansen op een vulkaan, lukt dit, kan ik dit en kan ik het alleen? 

In onze beweging, komt daar ook een beweging vanuit God bij, de verticale lijn. Hij grijpt soms verticaal in, onverwacht en onverdiend. Hij is de ingrijpende God. Als jij iets laat vallen, grijpt hij in mijn geschiedenis en in jouw leven. Het is onverwacht, noodzakelijk en reddend. Denk aan de exodus, onverwacht. Mensen wilden niet weg. Bang om bevrijd te worden. Praat met iemand die vrij wordt gelaten uit de gevangenis. Krijg je een tientje om de bus te pakken. Die hebben vaak het gevoel laat mij hier maar zitten.

Waakvlam

Je zou kunnen zeggen dat de doorgaande lijn in je leven stevig gebouwd moet worden. Je moet niet gaan zitten wachten op het ingrijpen van God. Dat doet Hij niet op bestelling, maar doet Hij als Hij het nodig acht. Ik heb een aantal keren dit meegemaakt, maar huiver er een beetje over. Want mensen kunnen dan denken dat je zonder zo’n moment een tweederangs christen bent. Dan ben je een waakvlam, daar is niks mis mee. Want als het nodig is, dan laait hij op en maakt het water warm, maar een waakvlam zijn is prima, niks mis mee. 

Ik was erop uit getrokken in de stilte en God sprak heel concreet tot me. Roep mensen bij elkaar voor verootmoediging, beleid de eenheid onder christenen, huur de Domkerk in Utrecht. Dat heb ik gedaan."