Nikolaas Sintobin: "Maak ruimte voor God, Hij doet de rest"

Een retraite in boekvorm

Het idee voor zijn boek ontstond toen Nikolaas een retraite begeleidde in een klooster in de Franse Alpen. “Dat was bij kluizenaressen,” vertelt hij. “Vrouwen die in stilte leven, ieder in hun eigen huisje, midden in de natuur. Eens per jaar nemen ze een paar dagen om alleen met God bezig te zijn. Geen werk, geen verplichtingen, alleen stilte en gebed.”

Dat beeld liet hem niet meer los. De teksten die Nikolaas tijdens de retraite gebruikte, bleken niet alleen waardevol voor kloosterzusters. Ook mensen buiten het klooster werden geraakt door de manier van bidden. “Ik zag hoe deze woorden anderen hielpen om dichter bij God te komen,” zegt hij. “Toen dacht ik: dit mag niet in een map blijven liggen. Hier moeten meer mensen mee aan de slag kunnen.”

Met je zintuigen bidden

In zijn boek nodigt Nikolaas lezers uit om de Bijbel niet alleen te lezen, maar te beleven. “De Bijbel komt naar je toe,” zegt hij. “Je hoort, ziet en voelt wat er in het verhaal gebeurt.” Hij noemt het bidden met je innerlijke zintuigen. Dat betekent: met je verbeelding, je gevoel, je verstand en zelfs je lichaam aanwezig zijn in het verhaal.

Dat kan ervoor zorgen dat je je meer verbonden voelt met God. “Soms merk je plots dat Jezus naar je kijkt,” vertelt hij. “Of je ervaart een vreugde die je niet zelf hebt opgeroepen. Zulke momenten zijn geschenken. Ze laten zien dat je niet alleen aan het bidden bent, maar dat er iets terugkomt. Dat is ontmoeting.”

De waarde van stilte

Wie zo wil bidden, heeft tijd en stilte nodig. “Je kunt geen diep gesprek voeren met iemand terwijl je de afwas doet,” zegt Nikolaas. “Dat werkt niet. En dat geldt ook voor God.” Een retraite is daar een hulpmiddel bij, maar het hoeft niet groots. Zelfs vijf of tien minuten per dag kunnen al verschil maken.

Stilte betekent niet dat er niets gebeurt. Het is juist een plek waar God spreekt. “Elia hoorde God in de zachte bries,” zegt Nikolaas. “God schreeuwt niet. Hij fluistert.” Wie de stilte opzoekt, ontdekt dat het geen leegte is, maar ruimte waar iets nieuws kan ontstaan.

Bidden met hoofd en lichaam

Nikolaas benadrukt dat bidden niet alleen een kwestie is van denken. Ons lichaam speelt ook mee. “Ons lichaam is geen probleem bij het bidden,” zegt hij. “Het is een middel dat God ons gegeven heeft.” Een ritueel helpt om dat te beseffen: een kaars aansteken, op een vaste plek gaan zitten, even diep ademhalen. Zo weet niet alleen je hoofd, maar ook je hart: nu is het gebedstijd.

Hij vergelijkt het met een klein gebaar van liefde. “Als je iemand begroet, kijk je diegene aan. Je maakt ruimte. Dat is precies wat je doet als je begint met bidden.” Ritme en herhaling maken gebed tot een gewoonte. Niet omdat het moet, maar omdat het helpt om aanwezig te zijn bij God.

Vasthouden aan wat je begint

Wie begint met bidden, merkt al snel dat er afleiding komt. Gedachten dwalen af, to-do lijstjes dringen zich op, en soms voelt het alsof je niets bereikt. Nikolaas herkent dat. “Er is altijd iets dat je wil afhouden van gebed,” zegt hij. “Noem het het kwaad, of gewoon onrust. Het maakt niet uit hoe je het noemt, maar het bestaat.”

Daarom raadt hij aan om van tevoren te bepalen hoe lang je gaat bidden. “Als je stopt zodra het moeilijk wordt, mis je vaak het moment waarop iets openbreekt,” vertelt hij. “Juist als je volhoudt, kan er iets gebeuren. Blijf zitten, ook als je niets voelt. God werkt in stilte. Hij werkt in trouw.”

God vinden in het gewone

Wat Nikolaas het meest raakt, is hoe eenvoudig het allemaal mag zijn. “God ontmoeten hoeft niet in grootse ervaringen,” zegt hij. “Het kan in een glimlach, een gedachte, een stukje tekst dat blijft hangen.” 

Zijn boek is daarom niet bedoeld als handleiding, maar als uitnodiging. “Het gaat niet om het perfecte gebed,” zegt hij. “Het gaat erom dat je aanwezig bent. Dat je ruimte maakt voor God. Hij doet de rest.”

Een ontmoeting die blijft

Aan het eind van het gesprek vat Nikolaas het mooi samen: “Bidden is niet iets dat je doet, het is iets wat je toelaat.” In die houding van openheid kan een echte ontmoeting plaatsvinden. “Je ontdekt dat God er al is, dat Hij jou al zocht. Jij hoeft alleen maar te antwoorden.”

Het hele gesprek met Nikolaas Sintobin kun je hieronder terugluisteren. Daarin vertelt hij meer over hoe je thuis een retraite kunt beleven, waarom rituelen helpen bij gebed en hoe stilte een plek van ontmoeting kan worden.