Pinksterchristenen en katholieken vinden elkaar

Het oecumenische symposium ‘Doof de Geest niet uit’ past bij de dialoog die pinksterchristenen en charismatische katholieken al sinds de jaren zeventig met elkaar voeren. Recent verscheen een studierapport over hun gedeelde visie: de Geest werkt nog steeds.

Verschillend

“Het doel van het symposium is om van elkaar te leren”, vertelt Jan Wolsheimer, directeur van Missie Nederland en mede-organisator. “Twee tradities gaan toch op een verschillende manier met dit soort zaken om.”

Zo is het bij de katholieke kerk goed geregeld hoe je met de Geest omgaat. “Maar daar gebeurt het minder.” In de evangelische wereld is er juist veel aandacht voor. “Terwijl het daar niet altijd heel goed geregeld is.”

Ook laat het rapport zien dat het belangrijk is om onderscheid te maken tussen wat echt van de Geest is en wat van de mens. Want de Geest gaat dwars door de mens heen.”

Leren

Wat kunnen de kerken leren van elkaar? “De katholieke kerk dat zij misschien op een wat gewonere manier de gemeenschap zouden kunnen betrekken in de gaven.” Dit gebeurt wel in de hoek van de katholieke charismatische vernieuwing, zegt hij. “Maar in de gemiddelde katholieke kerk gebeurt het eigenlijk niet.’”

Voor pinkstergemeenten en evangelische kerken in algemene zin ziet hij een andere uitdaging: “Zij kunnen goed nadenken hoe je nou datgene wat er wordt gesproken in diensten, daadwerkelijk toetst.”

De Geest

Er is niet alleen theoretische aandacht voor de Geest tijdens het symposium. “We starten met een blokje aanbidding zonder muziek, waarin we met elkaar zingen. Ook is er een getuigenis van iemand rondom genezing. We proberen dan te ontdekken of de Geest op dat moment iets wil zeggen en hoe we dat met elkaar kunnen toetsen.

De gaven van de geest hebben een grote functie in de opbouw van de christelijke gemeente, zegt hij. “Paulus schrijft daar uitgebreid over. Het is van groot belang, zoals hij ook laat zien in 1 Korinthe 14."

Beluister het gesprek terug:

Beeld: Unsplash