Nergens waren de scholen zo lang dicht als in Oeganda

De meeste kinderen hebben in die tijd amper toegang gehad tot onderwijs, vertelt Nienke Westerbeek, directeur van Compassion Nederland. “Natuurlijk zijn er wel wat initiatieven geweest van ngo’s en als Compassion hebben wij ook geprobeerd om bij te springen waar het kon. Maar je moet ook realistisch zijn: veel kinderen zijn heel lang niet naar school geweest en hebben dus niks geleerd.”

Grote impact

Ze vertelt over de grote impact van schooluitval. “Eigenlijk breng je dan een soort generatie terug. Dat is veel gebeurd. Het is voor de basisschoolleerlingen rampzalig en voor de tieners eigenlijk nog veel erger. Want we hebben bijvoorbeeld gezien dat veel tienermeisjes zwanger zijn geworden, soms in ruil voor eten. En van die meiden kan je eigenlijk niet verwachten dat ze teruggaan naar school. Zij proberen weer om dat mondje te voeden. Maar dat betekent dat eigenlijk hun kind weer de volgende generatie is die een slag kan maken.

De impact is dan ook veel groter dan die twintig maanden, zegt ze. “Dat geldt ook voor jongens, van wie de ouders informele baantjes hadden. Zij hadden geen wekr meer, en dan kan je kind misschien nog ergens wat geld verdienen. Als het gaat om honger, heeft de korte termijn altijd voorrang op de langere termijn.”

Gezinnen benaderen

Met de medewerkers van de lokale projecten probeert Compassion weer zicht te krijgen op de kinderen die niet meer terugkeren naar school, en deze gezinnen te benaderen. Ook kunnen we zelf iets doen. Als je een kind in Oeganda sponsort, raadt Nienke je aan om snel in de pen te klimmen: “Vertel hoe tof je het vindt dat hij of zij weer naar school kan en moedig het kind aan om die achterstand in te halen. Ook kun je nog een speciaal berichtje met een bemoediging naar de ouders sturen.”

Beluister het gesprek:

Groot Nieuws Radio · Nergens waren de scholen zo lang dicht als in Oeganda

Beeld: Compassion