Carla Dik Faber geeft Gods schepping een stem door duurzaam te leven

In Brandstof vertelt Carla aan Eunice wat haar drijft om groene keuzes te maken voor de schepping en voor God. Die twee zijn volgens Carla Dik Faber geen tegenovergestelden, maar hebben juist alles met elkaar te maken. 

Groen leven

Voor Carla Dik Faber betekent groen leven in de kern achter Jezus aan gaan. Ze probeert bij alle keuzes in haar leven rekening te houden met groen leven: "Dat is best vermoeiend. Af en toe word ik gek van mezelf. Ik heb net een kopje thee genomen en dan denk ik er over na dat thee minder belastend is dan koffie. Dat is natuurlijk knots dat je je dat bij zulke kleine dingen bedenkt.’"

Ze noemt het vermoeiend, maar gelooft ook dat je met kleine stappen een groot verschil kunt maken. Voor Carla zijn dat kleine stapjes in geloof, waarmee je weet dat je goed doet. Maar het blijft ook lastig: "Soms verlang ik ernaar om even helemaal los te gaan, maar dat kan natuurlijk niet. Het zou heel makkelijk zijn om het grote nieuws buiten jezelf te houden. Maar nee, dat is niet goed. Dat is ook niet wat ik wil. Dat kan ik niet rechtvaardigen naar mijn medemens en naar God toe. Ik wil heel graag achter Jezus aangaan. Dat is mijn verlangen."

Lastige keuzes

Zijn er keuzes die Carla echt lastig vindt? "Ik denk dat veel keuzes makkelijk zijn. Minder vlees eten of vegetarisch. Ik vind dat nog lekkerder ook. Waar ik moeite mee heb, is reizen. Dat vind ik echt lastig. Ik houd van de geuren en kleuren van andere culturen. Gelukkig kun je steeds verder met de trein. Maar mijn dochter vraagt al 10 jaar of we samen naar New York kunnen gaan. Dat lijkt haar geweldig en mij ook. Er zijn hele mooie musea en het lijkt me heerlijk om samen met mijn dochter op ontdekkingstocht te gaan. Vliegen moet soms voor je werk of met een goede reden, maar dit zou een snoepreisje zijn. Ik vind het heel erg lastig, maar ik kan ook niet uitsluiten dat ik het niet zou doen. "

Gaat dit niet te ver?

"Iedereen moet voor zichzelf keuzes maken hierin. Ik zie wel dat het gesprek steeds lastiger wordt. Mensen veroordelen elkaar snel over wel of niet vlees eten, of vliegen voor een weekendje Londen. Je mag elkaar nooit veroordelen. Ik probeer er zelf ook echt weg van te blijven. We leven in een gebroken wereld, we hebben allemaal wel iets dat niet consequent is. Als we elkaar veroordelen, gaan we het klimaat ook niet redden. Laten we elkaar helpen om rechtvaardige, goede keuzes te maken."

Groen evangelie?

Het evangelie moet gaan over Jezus, niet over de schepping zelf. Dat is kritiek die je nog wel eens hoort als het gaat om duurzaamheid. Groen geloven wordt gezien als een nieuw evangelie.

Volgens Carla gaan beide thema's juist goed samen: "Zodra je de Bijbel openslaat begint het al met de schepping van deze wereld. God laat zich vooral kennen in zijn woord als Schepper. God houdt ongelofelijk veel van deze wereld. Wij zijn geroepen om achter Jezus aan te gaan en op zo’n manier dat het Zijn wereld niet kapot maakt. Het geloof is een krachtige inspiratie om God lief te hebben en Zijn schepping. Daarom ben ik ook theologie gaan studeren om daar meer over te ontdekken."

We willen wel groener zijn, maar doen het niet

Groene kerken heeft anderhalf jaar geleden samen met het Nederlands Dagblad onderzoek gedaan naar duurzaamheid onder christenen en niet-christenen. Carla: ‘Christenen hebben rentmeesterschap hoog in het vaandel, maar er is een kloof. Ons handelen is niet anders dan niet-christenen.’

Eunice bespreekt met Carla hoe zij stem geeft aan Gods schepping, onder andere via Groene Kerken. Carla gelooft dat de kerk een bron van hoop kan zijn als het gaat om duurzaamheid. Christenen hebben een hoopvolle boodschap tegenover klimaatangst. ‘God heeft de wereld in Zijn hand, maar dat ontslaat ons niet van de verantwoordelijkheid voor Zijn schepping te zorgen.’

Beluister het hele gesprek hier.