Els herstelde van een eetstoornis en overleefde kanker: "Het was misschien zelfs goed om ziek te zijn"

Els worstelde jarenlang met een eetstoornis, totdat ze hulp vond bij De Hoop. Ze kreeg de zorg die ze nodig had, maar toch was het ook heel hard werken: “Ik vergelijk het vaak met een alcoholist die toch drie glazen wijn per dag moet drinken,” vertelt ze. “Eten is er altijd, dus het blijft een kwestie van telkens opnieuw de juiste keuzes maken.”

Een weg met hindernissen

Na haar herstel leek het leven de goede kant op te gaan, tot ze weer een grote tegenslag krijgt. Dit keer door kanker. “Toen ik hoorde dat ik ziek was, was ik daar intens mee bezig. De kanker was al uitgezaaid, dus het was erop of eronder. Dan besef je wel de ironie: jarenlang heb je verlangd naar de dood, en nu wil je ineens leven. Ik voelde dat ik de liefde van God wilde uitdragen, dus dat er nog iets te doen was.”

Gelukkig heeft Els die tijd ook gekregen! Inmiddels is ze twee jaar schoon. “Het is misschien vreemd om te zeggen, maar het was bijna goed om zo ziek te zijn. Het liet me zien waar het echt om draait. En dat is ook wat ik zo mooi vind aan een dag als vandaag bij Groot Nieuws Radio: dat ook mensen die zelf nooit met verslaving of psychische problemen te maken hebben gehad, zich betrokken voelen en dit werk steunen. Dat vind ik prachtig."

Als familie

De Hoop is voor Els meer dan zomaar een hulpverlener: "Bij De Hoop heb ik God echt leren kennen, en tijdens mijn ziekte in het ziekenhuis heb ik opnieuw, en nog dieper, ervaren dat God erbij is. Ook als het heel slecht gaat."

Gods nabijheid voelde Els vooral door de mensen om haar heen: "Je merkt dan dat je er niet alleen voor staat. God is erbij, maar ook anderen christen willen er echt voor je zijn. Ze gaan mee naar een chemokuur, zitten urenlang naast je terwijl jij je ellendig voelt.

 Dat is de andere kant van De Hoop: er is een sterke solidariteit onder cliënten, omdat iedereen weet hoe diep je kunt zitten: "Veel medewerkers kijken ook echt naar cliënten alsof het familie is. En als christenen zijn we natuurlijk ook broers en zussen van elkaar. Dat voel je.”

Eén stap kan alles veranderen

Els weet hoe moeilijk het is om hulp te zoeken, maar ook hoe belangrijk het is. “Er zijn zoveel mensen die worstelen met allerlei problemen, maar die de stap naar hulp nog niet durven zetten. Tegen hen zou ik willen zeggen: zet die stap. Het is echt levensveranderend.” En tegen luisteraars die overwegen om te geven? “Dan wil ik ze allereerst bedanken dat ze er überhaupt over nadenken. En ik zou zeggen: doe het gewoon.”

Wil je ook bijdragen aan het werk van De Hoop? Ga naar geefdehoopdoor.nl!