Hoe geloof en muziek de kerk in Oekraïne levend houden

Familie in de oorlog

Een groot deel van Katja’s familie woont nog in Oekraïne. “Met mijn directe familie gaat het goed, maar er zijn ook tijden geweest dat het niet goed ging,” vertelt ze. “Een neef van mij zat in het leger en is gewond geraakt. Een andere neef moet nu het leger in. Veel neven willen niet vechten en zijn daarom ondergedoken. En ik heb familie die gevlucht is, zij wonen nu in Nederland.”

Ze volgt het nieuws uit Oekraïne niet via tv of kranten, maar hoort alles direct van hen. “Ik heb rechtstreeks contact met mijn familie daar. Dus ik weet eigenlijk van dichtbij wat er gebeurt.”

De kerk leeft

Katja groeide op in een baptistengemeente. “Die kerk was voor mij echt als een moeder en vader. Mijn vader was predikant. Ik ben geboren in de kerk, opgegroeid en gevormd in de kerk.”

Juist nu, midden in de oorlog, ziet ze dat het geloof groeit. “Ik hoor dat er een grote opleving is in de kerken. Veel mensen komen naar de kerk, op zoek naar antwoorden en omdat ze daar troost vinden. De kerk biedt ook praktische hulp! Er wordt veel geld ingezameld en via de kerken verspreid. Mensen krijgen bemoediging, niet alleen met woorden, maar ook met daden.”

Muziek geeft moed

Muziek is een belangrijk onderdeel van de Oekraïense kerk. “In onze kerk speelde muziek een grote rol in de diensten. Niet alleen samenzang, maar ook koorzang, elke dienst. Er was solozang, kwartetten, duetten, en muziekinstrumenten. Met feestdagen werd zelfs een orkest gevormd uit gemeenteleden.”

Dat zingen gebeurt niet alleen in de kerk. “Niet alleen tijdens de kerkdienst, maar ook bij samenzijn met vrienden, verjaardagen, familie op zondag. Er wordt veel samen gezongen, maar ook alleen. Het is heel belangrijk.”

Hoop op vrede

Katja hoopt dat er snel een einde komt aan de oorlog. “Ik denk dat iedereen maar één hoop heeft: dat de oorlog zo snel mogelijk stopt. Dat Oekraïne vrij wordt, zich kan ontwikkelen en ontplooien.”

Haar zoon verwoordde het op een kinderlijke, maar eerlijke manier. “Mijn zoontje moest laatst een enquête invullen voor Sinterklaas. Bij de vraag Wat is je grootste wens? schreef hij: dat de oorlog stopt. Hij was vijf toen de oorlog begon. Zijn tekeningen veranderden van vogeltjes en boompjes naar raketten, tanks en bommen. Dat is heel bizar.”

Vandaag komt Groot Nieuws Radio in actie voor Oekraïne. Help jij mee om hoop te brengen waar zoveel wanhoop is? Geef via extramijl.nl.

© Afbeelding: Renate Bleijenberg