Na 25 jaar depressie vond Chantal eindelijk rust bij God

Een leven lang zoeken naar liefde

De oorzaak van haar depressie begon al heel vroeg. “Het is geworteld in een tekort aan liefde thuis en een zware start in het leven,” vertelt Chantal. “Daardoor ben ik mijn hele leven op zoek gegaan naar liefde. Die liefde projecteerde ik op een prins, beïnvloed door Disneyfilms. Ik zag mezelf als een prinses die achtervolgd door het duister. Alleen een prins kon mij redden.”

Dat verlangen naar liefde liep als een rode draad door haar leven. “Ik werd obsessief in mijn zoektocht naar een partner. Maar door mijn achtergrond werd dat steeds moeilijker. Ik kreeg afwijzing na afwijzing en zakte steeds dieper weg in het duister. Tot ik volledig opgeslokt werd door het zwart.”

Om weer grip te krijgen op haar leven, stortte Chantal zich op haar werk. “Mijn carrière was mijn houvast, naast mijn verlangen naar een partner. Het gaf me het gevoel dat ik van waarde was. En ik was er goed in! Ik had een succesvolle loopbaan. Maar op mijn dertigste was ik nog steeds single. Toen dacht ik: er moet toch een andere manier zijn.”

De spirituele zoektocht

Chantal ging op zoek naar zingeving. Die zoektocht bracht haar in de wereld van spiritualiteit. “Ik ging ayahuasca doen en andere vormen van psychedelica, die je inzichten geven,” vertelt ze. “En het bracht me veel, echt waar. Maar telkens kwam ik terug op hetzelfde punt. De depressie werd minder, maar verdween nooit. Wat ik ook deed aan spiritualiteit, ik belandde steeds weer in dat donkere gat.”

Ze bleef geloven dat de oplossing ergens buiten haarzelf lag. “Ik dacht: hoe kan het dat ik zoveel aan mezelf werk, en het is nooit genoeg? Op een gegeven moment was ik aan het daten en alle inzichten die ik tien jaar eerder had opgedaan kwamen weer terug. Toen dacht ik: waarvoor heb ik dit allemaal gedaan?”

Toen ze op het diepste punt van haar wanhoop zat, besloot ze iets te doen wat ze nog nooit had gedaan. “Ik heb echt op mijn knieën gebeden: God, als U bestaat, laat het me zien.”

“Het was alsof ik gedragen werd”

Na dat gebed gebeurde er iets bijzonders. “Het was alsof ik gedragen werd,” zegt Chantal. “Het verdriet was er nog steeds, maar ik werd gedragen. Na een paar weken voelde ik me al iets beter. En naarmate ik me beter voelde, verdween dat gevoel van gedragen worden. Toen dacht ik: maar dit is het. Dit is het enige wat telt in het leven. Ik wist dat dit moet God zijn geweest.”

Vanaf dat moment begon ze te zoeken naar wie die God was. “In de spiritualiteit had ik veel gedaan met boeddhisme, taoïsme en andere stromingen. Ik begon zelfs met de islam, omdat ik op een christelijke basisschool had gezeten en dacht: dat is het sowieso niet. Het zijn mooie verhalen, maar dit is iets anders.”

Totdat een vriendin bij haar thuis kwam. “Ze was net bekeerd en zei: ‘Wil je de waarheid weten? Ook als Jezus echt is wie Hij zegt dat Hij is in de Bijbel?’ En ik voelde alles in mij zeggen: nee, dan wil ik het niet weten. Maar die avond in bed bad ik tot God. Ik was al dagelijks aan het bidden. Ik zei: God, U hebt mij laten zien dat U er bent. Maar als Jezus echt de weg is, laat het me dan zien.”

De ontmoeting met Jezus

Het antwoord kwam niet meteen. Maar een half jaar later veranderde alles. “Ik was bij een vriendin,” vertelt ze. “We zouden een ademsessie doen. Zij zei: ‘Laten we gewoon lekker mediteren. Ga maar op een matje liggen.’ Ik vroeg haar: ‘Wil je voor mij bidden?’ Ze twijfelde even, maar zei: ‘Oké, ik zal olie gebruiken.’ En toen ik op dat matrasje lag, stond Jezus ineens naast mij.”

Chantal wordt nog steeds emotioneel als ze vertelt over dat moment. “Het raakt me nog steeds. Het was het mooiste wat er is. Ik wist meteen dat Hij het was. Ik wist meteen: Hij is de weg.”

Kiezen om te geloven

Die ontmoeting was het begin van een nieuw leven. Maar niet zonder strijd. “Voor mij was het daarna juist moeilijk om te geloven,” zegt Chantal eerlijk. “Het gevoel was weg. Maar er kwam een moment waarop ik ervoor koos om te geloven. En pas toen ik die keuze maakte, kwam het gevoel terug ”

Haar geloof groeide stap voor stap. “Het klinkt misschien vreemd, maar ik heb Jezus daarna nog een keer gezien. En toen kwam dat gevoel ook weer terug. Het is zo moeilijk om met je hoofd te geloven. Maar op het moment dat je je hart openstelt, zoals ik dat deed, en zegt: ik kan dit niet geloven, ik voel het niet, ik snap het niet, maar ik kies ervoor, dan gebeurt er iets. Ik heb mijn hart wagenwijd opengezet en gezegd: oké, ik spring. Ik begrijp het niet, maar ik vertrouw erop dat God het mij zal laten zien. En dat is gebeurd.”

Van donker naar licht

Vandaag is Chantal vrij van de depressie die haar jarenlang gevangen hield: “Jezus heeft het duister verdreven", getuigt ze. En ze hoopt dat anderen dat ook mogen ervaren: “Vraag het gewoon. Vraag of God Zich wil laten zien. En als je het niet voelt of niet begrijpt, kies dan om te geloven. Want op het moment dat je je hart openstelt en zegt: ik vertrouw U, dan gebeurt er iets.”

Het hele gesprek met Chantal kun je hieronder terugluisteren.