Paul Cherryseed kreeg te horen dat hij terminaal was, kan nu weer muziek maken: ‘Elke dag voelt als een cadeau’

Van feeststemming naar vreselijke diagnose

Toen Paul vorig jaar zijn album The Eye of the Blind via crowdfunding mogelijk maakte, was hij dolgelukkig! Maar de vreugde sloeg abrupt om. “Vier dagen na de crowdfunding werd er een endeldarmtumor bij mij ontdekt. Dat was heel heftig. Ik was in feeststemming, en ineens sloeg dat helemaal om.” Er volgden maanden van behandelingen, ziekenhuisopnames en hoop op herstel.

Een paar weken geleden verslechterde zijn situatie opnieuw. Paul werd opgenomen, de chemo sloeg niet meer aan en de artsen zeiden dat ze niets meer konden doen. “Ik vroeg hoe lang ik nog had. Hun antwoord: twee tot vier weken.” Thuis begon hij alles voor te bereiden voor zijn afscheid.

Een groot wonder

Via Stichting Ambulance Wens kreeg Paul de kans om nog één keer iets bijzonders te doen. Hij koos voor een genezingsdienst in België. “Ik werd op een brancard naar binnen gereden. Mensen gingen zingen en bidden. En tijdens het gebed veerde ik ineens op. Het klinkt bijna als een Bijbels verhaal. Ik zei ineens: ‘Ik wil liedjes zingen.’ En dat deed ik. Daarna liep ik rond, sprak met mensen, rende zelfs. Terwijl ik daarvoor nauwelijks uit bed kon komen.”

Sindsdien voelt het voor Paul alsof er echt iets veranderd is. “Officieel ben ik nog steeds terminaal, maar zo voelt het totaal niet. Ik heb weer energie, fiets weer, speel met mijn kinderen. Het is een groot wonder.”

Het leven als cadeau

Die plotselinge ommekeer heeft alles veranderd in de manier waarop Paul naar het leven kijkt. “Elke dag voelt als een bonus. Alsof er extra jaren zijn gegeven, hopelijk tientallen.” Hoewel hij nog pijn heeft en moet afkicken van zware morfine, overheerst de dankbaarheid. “Ik ben blij dat ik kan ontbijten met mijn kinderen. Dat ik weer muziek kan maken.”

Paul weet dat het herstel nog broos is, maar ook dat hij niet meer leeft vanuit angst. “Je kunt niet geloven dat je zult genezen én tegelijk denken dat het misschien niet zo is. Dat werkt niet in mijn hoofd. Ik wilde er helemaal voor gaan.”

“Ik heb vragen gesteld, net als Job”

De periode van ziekte heeft ook zeker invloed gehad op de muziek van Paul: “Het thema werd breder. Niet alleen over herstel, maar ook over lijden, afscheid, hoop en vreugde. Alles loopt door elkaar heen. Het is niet dat ik blij ben met wat er is gebeurd, dat was verschrikkelijk. Maar het album is er rijker van geworden.” Een voorbeeld daarvan is het lied Grace, waarin Paul zingt over hoe hij opnieuw begon te bewegen. Over vallen, opstaan en onverwacht weer stappen kunnen zetten. 

Het titelnummer van het album, The Eye of the Blind, ontstond vanuit bewondering voor mensen als Stevie Wonder en Helen Keller. “Mensen die blind zijn, maar een enorme visie hebben. Dat fascineerde me,” zegt Paul. Maar gaandeweg werd ook dat nummer een persoonlijk verhaal. “Over mijn eigen vragen. Over wat ik niet kon overzien, over ziekte, angst en verwarring. Ik heb veel vragen gesteld, net als Job. Zonder filter.”

Wil je meer horen over het bijzondere verhaal van Paul? Luister dan het hele interview hieronder terug!