Reni en Rosanne Krijgsman in gesprek over moederschap, muziek en de moed om los te laten

Loslten is lastig

Als oudste dochter maakte Rosanne Reni voor het eerst moeder. “Toen ik zwanger was, vond ik het echt fantastisch,” vertelt Reni. “En toen ze werd geboren ook helemaal te gek. Maar toen ze begon te kruipen, moest ik vrij snel leren loslaten. Ik ben nogal netjes van mezelf, dus ik wilde alles blijven opruimen. Maar dat werkte natuurlijk niet.”

Rosanne herinnert zich dat ook nog wel. “Oh ja, dat deed je echt. Alles achter me opruimen.” Inmiddels heeft Reni geleerd om het meer los te laten. “Als ik nu terugkijk denk ik: dat is ook niet vol te houden. Dus ik moest echt leren ruimte te geven.” Nu Reni oma is, kan ze daar soms extra van genieten. “Ik mis mijn kleinkinderen soms nog meer dan mijn eigen kinderen. Je mag ze verwennen en als ze moe worden, geef je ze gewoon weer terug.”

‘Ik zie nu pas hoe bijzonder het is wat mijn ouders doen’

Rosanne is niet alleen dochter, maar ook zelf moeder van twee zoons – met een derde op komst. “Toen ik jonger was, was ik niet zo bezig met wat mijn ouders deden. Ik dacht: laat ze lekker. Maar hoe dichter ik bij God ging leven, hoe meer ik besefte wat een bediening het eigenlijk is. Wat ze doen, is zó waardevol.”

Zelf maakt Rosanne inmiddels ook christelijke muziek. “Ik zong al langer, maar ik voelde steeds sterker: dit talent heb ik van God gekregen, dan wil ik het ook voor Hem inzetten.” Haar eerste christelijke single is net uit. Toch is muziek maar één van de dingen die haar bezighouden. “Ik ben ook dansdocent, werk in een sportschool en ben natuurlijk moeder. Het is een volle agenda.”

Connectie boven correctie

Wat heeft Rosanne van haar moeder geleerd over opvoeden? Eén zin is haar altijd bijgebleven: “Eerst connectie, dan correctie.” “Dat heb ik echt van mama geleerd. Ik merk nu, nu mijn oudste richting de puberteit gaat, hoe belangrijk het is om de band met je kind boven alles te stellen. Soms moet je je gelijk even laten gaan.”

Voor Reni is het mooi om te horen dat haar dochter die lessen meeneemt. “Ik heb daar zelf ook in moeten groeien. Taal, hoe je iets zegt – dat is zo belangrijk in de opvoeding. En dat is niet altijd vanzelf gegaan.” Volgens Rosanne zijn de gesprekken met haar moeder ook echt anders dan met haar vader. “Met papa had ik een bepaalde veiligheid, we lagen op één lijn. Maar van mama heb ik geleerd wat het betekent om vrouw en moeder te zijn.”

‘Mijn zoons stompen elkaar de hele dag’

Rosanne is gewend aan een huishouden vol meiden – haar moeder had alleen dochters – maar zelf heeft ze alleen maar zoons. “Dat is echt een andere wereld. Waar ik vroeger met mijn zussen poppenkast speelde, zijn mijn jongens vooral bezig met elkaar stompen of buiten spelen. Heel fel, heel druk.”

Toch geniet ze ervan. “Ik ben wel iets relaxter geworden met de jaren. Je weet wat je kunt verwachten, en dat helpt.” Ook Reni kan goed omgaan met die drukte. “Ik hou ook van stoeien. Kom maar op!”

Weinig tijd samen

Tijd samen doorbrengen is niet vanzelfsprekend in het gezin Krijgsman. “We hebben allemaal geen normale banen,” vertelt Reni. “Dus vaak is het puzzelen wie wanneer kan. Meestal komt er dan een appje in de gezinsapp: wie kan er even mee naar het dorp?” Toch lukt het af en toe om samen iets te doen, zoals deze uitzending of een gezamenlijk optreden.

Wil je meer horen van dit open gesprek? Luister dan de hele uitzending hieronder terug! Rosanne en Reni vertellen dan ook waarom zij het Moeder- en Babyprogramma van Compassion zo belangrijk vinden.