
Robbie van Veen over zijn sabbatsperiode en nieuwe roeping: "Ik wilde bewust alles tot stilstand brengen"
30 juli 2025De glazen klinken vrolijk in deze zomerse aflevering van Brandstof! Eunice had spreker en verbinder Robbie van Veen te gast, die je misschien kent van Royal Mission of zijn boek 'Mens, waar ben je?'. Hij vertelt over zomerse herinneringen, vaderschap, roeping, afscheid nemen en de stilte zoeken.
Robbie is een graag geziene gast op veel plekken in Nederland. Zo gaat hij deze zomer van het podium van de Betteld in Zelhem naar de camera’s van de EO én zie je hem als verslaggever van Hour of Power op het terrein van de Pinksterconferentie gaan. In alles komen twee dingen terug: hij is spreker én verbinder.
“Ik wilde profvoetballer worden”
Als kind had Robbie totaal andere dromen dan spreken en verbinden. “Ik wilde profvoetballer worden. Later kwam ik in de sales terecht en ook daar voelde ik: dit is echt gaaf. Maar tegelijkertijd zat het spreken er al jong in.” Zijn eerste spreekbeurt gaf hij op vijftienjarige leeftijd. “Sommige mensen noemden me toen al een soort dominee. Dat vond ik wat saai klinken, maar eigenlijk is dat wel wat ik nu ben.”
Nu is hij zelf vader van een zoon, Rafie. “Ik zou het prachtig vinden als hij ook dat verlangen krijgt. Ik bid dat hij allereerst een verlangen krijgt om God te leren kennen. En misschien dat hij dan ook het verlangen krijgt om Hem bekend te maken, zoals ik dat mag doen.”
Pinkstergekkie
Robbie volgde de bijbelschool bij Nehemia in Zwijndrecht. “Dat was echt 100 procent Woord en 100 procent Geest. Ik was helemaal enthousiast, wilde iedereen bekeren en overtuigen. Ik hield toen nog weinig rekening met de mensen om me heen.” Die periode noemt hij nu met een knipoog zijn ‘pinkstergekkie’-tijd.
Zo kwam hij ook in contact met Martin Koornstra van Royal Mission. “Ik werkte in de sales en werd gevraagd om op een event te spreken. Ik voelde meteen een klik. Dus stuurde ik toen een open sollicitatie en negen jaar later kijk ik terug op een prachtige tijd bij de organisatie.”
Afscheid nemen
Na negen jaar bij Royal Mission voelde Robbie dat het tijd was voor een nieuwe stap. “Ik voelde dat ik mezelf ook beschikbaar mocht stellen voor andere kerken en organisaties. Er zijn plekken waar Royal Mission niet snel komt, maar waar ik als persoon wel kan zijn. Dat is ook mijn roeping: aanwezig zijn in de volle breedte van de kerk, en zelfs onder mensen die niet geloven.”
Afscheid nemen was niet makkelijk. “Je bouwt een persoonlijke band op met mensen en je identiteit raakt verweven met wat je doet. Als je dat moet loslaten, is dat intens.”
Oude schoenen uittrekken
Begin dit jaar begon Robbie aan een sabbatsperiode. “Ik had sterk het gevoel dat ik nog geen nieuwe schoenen mocht aantrekken, dat ik eerst mijn oude schoenen moest uittrekken. Het voelde alsof ik op blote voeten door de modder zou gaan.”
Hij nam drie maanden de tijd om te rusten, te reflecteren en opnieuw te zoeken naar richting. “Ik ben coaching en therapie ingegaan, om te ontdekken: waar kom ik vandaan, wie ben ik op dit moment, en wat mag mijn rol zijn richting de toekomst? Het gevaar is dat je anders te snel weer in iets nieuws stapt, terwijl er nog een proces gaande is.”
Veertig dagen stilte
In januari nam Robbie veertig dagen volledige stilte. “Ik heb mijn vrienden een bericht gestuurd: ‘Laat me even alleen, zoals Jezus dat ook deed.’ Geen social media, geen spreekbeurten: alles bewust stilgezet.”
Zelfs een verblijf in een klooster volgde, maar dat bleek zwaarder dan gedacht. Robbie ging zelfs eerder weg dan gepland: “De stilte was zó confronterend. Normaal gesproken kan ik daar goed mee omgaan, maar nu was het echt stil. En dan komen er dingen naar boven die je liever niet onder ogen ziet.”
Benieuwd naar het hele gesprek? Terugluisteren kan hieronder! Je hoort Robbie onder andere vertellen over zijn zoektocht, zijn hart voor mensen en de kracht van stilte.